Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1974 στην Ιταλία. Οι Φο και Ράμε γράφοντας μια ξεκαρδιστική φάρσα, προσπαθούν να μιλήσουν για το αυτονόητο: κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην πραγματική και αξιοπρεπή ζωή. Και αυτό είναι κοινωνική υποχρέωση.
Όταν έγινε η πρεμιέρα, η ιστορία έμοιαζε τελείως μη ρεαλιστική, θα έλεγα μάλιστα σουρεαλιστική: μιλούσαμε για πράγματα που δεν είχαν ακόμα συμβεί στην πραγματικότητα. Αφηγούμασταν την ιστορία κάποιων γυναικών στα περίχωρα του Μιλάνου, που πήγαιναν να ψωνίσουν σε ένα σούπερ μάρκετ και ξαφνικά έβρισκαν τις τιμές να έχουν ακριβύνει υπέρογκα. Το γεγονός αυτό τις εξαγριώνει και σε μια πρώτη φάση αποφασίζουν να πληρώσουν για όλα στη μισή τιμή από αυτήν που αναγράφεται στα ράφια και, στη συνέχεια, να μην πληρώσουν τίποτα. Η ιστορία μας ήταν τελείως φανταστική.
Μερικούς μήνες μετά συνέβη ακριβώς αυτό που εμείς αφηγούμαστε στη σκηνή. Ακριβώς! Οι πελάτες που έκαναν πράξη τα προλεταριακά ψώνια συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο εδώλιο. Τις ημέρες διεξαγωγής της δίκης, η εφημερίδα Ιλ Τζορνάλε (Il Giornale), που διηύθυνε ο Ίντρο Μοντανέλι (Indro Montanelli), ζήτησε τη δίωξή μας από τον εισαγγελέα, επειδή η κωμωδία μας είχε εμπνεύσει και υποκινήσει το αδίκημα της υπεξαίρεσης.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.