Όσο η ανθρωπότητα παράγει τον εαυτό της μέσα από την παραγωγή του κατακερματισμού της, όσο ο συντονισμός της ανθρώπινης δραστηριότητας συμβαίνει στα τυφλά μέσα από την κίνηση της αξίας, μαζί με το χρήμα και τα εμπορεύματα θα κυκλοφορεί και η φαντασίωση ότι υπάρχει κάπου μια άλλη σκηνή, όπου το όλον τεχνηέντως μεθοδεύεται. Συνωμοσιολογία είναι η συστηματικοποίηση του παραπάνω σχήματος, η μετατροπή του σε κοσμοθεωρία. Η δυνατότητα ύπαρξής της παράγεται εμμενώς από την αντιφατική δυναμική των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων. Η ανασκευή της περνά μέσα από την καταστροφή του εδάφους επί του οποίου θεμελιώνεται η τερατώδης πραγματικότητά της.
*
Ο αντιδραστικός αντικαπιταλισμός αποτελεί ιστορικά εφικτή δυνατότητα. Ο εχθρός του εχθρού δεν είναι αυτονόητα φίλος μας. Δεν προάγει κάθε εναντίωση στο «κυρίαρχο» την υπόθεση της ανθρώπινης χειραφέτησης· η πάλη ενάντια στην αλλοτρίωση δεν μπορεί να διεξαχθεί με αλλοτριωτικά μέσα. Από τέτοιους κοινούς τόπους ξεκινά η ανάλυση που δημοσιεύουμε εδώ. Η βασική ιδέα συνίσταται στη διαπίστωση σύμφωνα με την οποία υπάρχει ένας εσωτερικός δεσμός ανάμεσα στην κυριαρχία της καπιταλιστικής σχέσης και το συνωμοσιολογικό παραλήρημα. Οι πρώτες ενότητες του κειμένου λειτουργούν εισαγωγικά, συνεπώς δεν θα επαναλάβουμε εδώ ό,τι αναπτύσσεται παρακάτω. Μια πρώτη εκδοχή της ανάλυσης παρουσιάστηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 2022 στον φιλόξενο χώρο της κατάληψης της Φάμπρικα Υφανέτ, στο πλαίσιο ενός διημέρου εκδηλώσεων με γενικό τίτλο Συνωμοσιολογία και Εθνικισμός.
Το κείμενο του Φλόριαν Μπόσερτ που συνοδεύει την έκδοση επιχειρεί να διερευνήσει τη συμπλοκή ανάμεσα στη δυναμική της πανδημίας και την ψυχική ζωή του υποκειμένου. Η ανάλυσή του αναδεικνύει την κομβική σημασία που έχει αυτό που, ακολουθώντας τη θεωρητικοποίηση που ανέπτυξε το περιοδικό endnotes στο κείμενο We Unhappy Few, προσδιορίζεται ως «ικανότητα του σκέπτεσθαι». Η παρούσα μετάφραση βασίστηκε στο αδημοσίευτο γερμανικό πρωτότυπο, σε αντιπαραβολή με την αγγλική εκδοχή που είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του περιοδικού endnotes και η οποία σε σημεία είναι πιο εκτεταμένη. Πέρα από την ενσωμάτωση των αγγλικών προσθηκών, στην τελευταία ενότητα του κειμένου προστέθηκαν μερικές παράγραφοι από το ομώνυμο βιβλίο του.
Τα δυο κείμενα, παρόλο που ξεκινούν από άλλες αφετηρίες και χρησιμοποιούν εν πολλοίς διαφορετική μεθοδολογία, επιχειρούν να φωτίσουν μια σειρά από κοινά κομβικά σημεία: το ερώτημα της φαντασίωσης της παντοδυναμίας, το ερώτημα του ανοίκειου, το ερώτημα της δυνατότητας μιας χειραφετητικής εναντίωσης σε συνθήκες που θέτουν αδιανόητες προκλήσεις για την κριτική σκέψη και το κίνημα που επιδιώκει να καταργήσει την υφιστάμενη τάξη πραγμάτων.
