Η κολεκτιβοποίηση κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου αποτελεί κορυφαία στιγμή της κοινωνικής επανάστασης στη χώρα και, ταυτόχρονα, το πλέον χαρακτηριστικό πείραμα εργατικής αυτοδιεύθυνσης, το κλασικό παράδειγμα αναρχοσυνδικαλιστικής οικονομικής οργάνωσης. Γι’ αυτό, άλλωστε, η εμπειρία της ισπανικής κολεκτιβοποίησης παραμένει μέχρι τις μέρες μας ένα από τα βασικά επιχειρήματα των αναρχικών ότι η αυτοδιαχείριση δεν αποτελεί ιδεοληψία, αλλά είναι εφικτή, εφαρμόσιμη και λειτουργική. Το ζήτημα, μάλιστα, αποκτά νέες διαστάσεις στις σημερινές συνθήκες κρίσης του καπιταλισμού, ως πολιτική και κοινωνική απάντηση από τα κάτω. Με αυτήν την έννοια, η μελέτη αυτής της εμπειρίας και η κριτική προσέγγισή της αποτελεί μία αναγκαιότητα πιο επίκαιρη από ποτέ – και αυτός είναι ο λόγος που επιστρέφουμε ξανά σε αυτήν.
Το ανθολόγιο αποτελείται από τη μαρτυρία του Diego Abad de Santillan, βετεράνου της κολεκτιβοποίησης, και από τέσσερα άρθρα επαγγελματιών ιστορικών: των Antoni Castells Duran, Luis Garrido Gonzalez, Michael Seidman και Martha Ackelsberg. Οι συγγραφείς εξετάζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η κολεκτιβοποίηση, τα εμπόδια που συνάντησε, τα επιτεύγματά της αλλά και τα προβλήματα και τις αντιφάσεις της.
