Χωρίς τη διεξαγωγή πολέμου στο εξωτερικό και χωρίς τη διεξαγωγή εμφυλίου πολέμου από το κράτος εντός των συνόρων, το Κεφάλαιο δεν θα μπορούσε ποτέ να συγκροτηθεί. Και το αντίστροφο: χωρίς σφετερισμό και αξιοποίηση του πλούτου από το Κεφάλαιο, το κράτος δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να ασκήσει τις διοικητικές, νομικές και κυβερνητικές λειτουργίες του, ούτε να οργανώσει στρατούς με συνεχώς αυξανόμενη ισχύ.
Οι «πόλεμοι», όχι ο πόλεμος: τούτη είναι η δεύτερη θέση μας. Οι «πόλεμοι» ως θεμέλιο της εσωτερικής τάξης και η εξωτερική τάξη ως οργανωτική αρχή της κοινωνίας. Οι πόλεμοι – όχι μόνο οι ταξικοί, αλλά και οι στρατιωτικοί, οι εμφύλιοι, οι έμφυλοι και οι φυλετικοί- ενσωματώνονται με τέτοια συστηματικότητα στον ορισμό του Κεφαλαίου, ώστε το Das Kapital θα έπρεπε να ξαναγραφτεί απ’ άκρη σ’ άκρη για να περιγράφει τη δυναμική τους στην πραγματικότερή της λειτουργία.
