Από τη σκόνη

Όσο κι αν μοιάζει ασήμαντο το πέρασμα από τη ζωή κάποιων ανθρώπων, αυτοί αφήνουν πίσω τους το μετείκασμα τους. Κι όπως η σκόνη χορεύει στον ήλιο, ο τόπος που έζησαν στροβιλίζεται από τον χρόνο και αναταράσσεται από τα ξεχασμένα τους ίχνη.
Στις γωνιές του τακτοποιημένου και καλά οργανωμένου αστικού τοπίου ελλοχεύουν αυτά τα σκοτεινά σημάδια, μέχρι να εισβάλλουν με βιαιότητα στην καθημερινή ζωή, δημιουργώντας αστικούς μύθους ή μεταφέροντας αλλόκοτες δοξασίες μιας άλλης εποχής.
Δέκα τέτοιες ρωγμές, απ’ όπου το αλλόκοσμο και η δεισιδαιμονία εισέρχονται σταδιακά και εξελίσσονται μέσα στην πόλη, χαράσσουν ένα μονοπάτι με αρχή την ιερότητα του θανάτου και περπατούν πίσω από τα βήματα της καταγεγραμμένης ιστορίας για ν’ αποκαλύψουν τη σκληρότητα, την αναλγησία, την ελπίδα, την παρακμή, το θαύμα, την τιμωρία και τέλος την επιβίωση της πρόληψης, από τις αρχές του περασμένου αιώνα έως την πρώτη δεκαετία του 21ου.