Γυναίκα – ένα όνειρο από την αρχή

Ο Διονύσιος Βάγιας εξερευνά την terra incognita – τη γυναίκα, σε πολλές ουσιώδεις εκφάνσεις της: ως ωραίο φύλο. γυναίκα του πόθου, ερωμένη, σύντροφο, συνομιλήτριο ή κοινωνικά αδικημένη: ως φεμινίστρια, αλλά και ως συγγενή, μητέρα, κόρη. αδελφή ή εξαδέλφη. Συνυφαίνει μέσα σε αυτές τις εκφάνσεις του θηλυκού το αθόρυβο έργο του χρόνου: τη μοίρα της γήρανσης, που δαμάζει κάθε έμβιο ον. Εστιάζει από την αρχή μέχρι το τέλος της εργασίας του στον ισόβιο κλυδωνισμό του άνδρα, στη δίνη που προκαλεί στη ζωή του το πέρασμά της. Η έρευνα αυτή καθοδηγείται από τη φαινομενολογική ματιά, στην οποία εισρέουν ως ένα. τόσο οι φιλοσοφικές καταβολές του γράφοντος, όσο και η εντρύφηση του στο ψυχικό.