«Δύσκολα θλιβεροί άνθρωποι θα μπορούσαν να προκαλέσουν χαρά». Η πρόταση αυτή, γραμμένη τη στιγμή που περιγράφονται τρομερά δραματικές καταστάσεις, συνοψίζει με ευκρίνεια αυτά που ο αναγνώστης θα συναντήσει στο βιβλίο του Abel Paz.
Στις σελίδες του ξεδιπλώνεται ο δρόμος της ελευθεριακής εξορίας σε εκείνα τα πολύ σκληρά χρόνια μετά το τέλος του ισπανικού εμφύλιου πολέμου. Εκεί ξεκινάει η αφήγηση του Paz, τη χειρότερη στιγμή, την ώρα που επικρατεί το ημίφως, καθώς χάνεται ανεπανόρθωτα ο ισπανικός πόλεμος, υπογράφεται το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο, τα ναζιστικά στρατεύματα παρελαύνουν στην Ευρώπη. Η ώρα των τεράτων.
Όμως το Μέσα στην ομίχλη δεν είναι ένα λυπηρό βιβλίο, αλλά μια πραγματική ιστορία γεμάτη ελπίδα, μικρούς ηρωισμούς, δείγματα κοινοτικής χαράς και προοπτικής, ακόμα και στην πιο σκοτεινή ώρα του ναυαγίου.
Ο Abel Paz δεν είναι θλιμένος άνθρωπος. Το βιβλίο αναδίδει χαρωπό σαρκασμό, εύθυμη ειρωνεία, μια δυνατή αίσθηση χιούμορ και παραλόγου, σαν αυτή που διαθέτουν οι άνθρωποι που δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να παραδοθούν. Η αλληλεγγύη και η αίσθηση του κοινού που αποπνέουν αυτοί οι άνθρωποι, που μόλις έχουν χάσει έναν πόλεμο, διακρίνεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου, σε κάθε τους επιλογή. Τη χειρότερη στιγμή κανένας δεν εγκαταλείπει τη μεγαλύτερη ελπίδα του: να παραμείνει αξιοπρεπής άνθρωπος, να είναι σύντροφος, παρ’ όλες τις αντιξοότητες.
Αυτό που πραγματικά τρομάζει τους από πάνω δεν είναι που κλαίμε τους νεκρούς μας, αλλά που φέρνουμε πίσω τα σχέδιά τους: χιούμορ, αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη…
16.43€ Original price was: 16.43€.11.50€Η τρέχουσα τιμή είναι: 11.50€.
Μέσα στην ομίχλη
Η έξοδος και τα στρατόπεδα εκτόπισης (1939-1942)
Γνωρίστε τον/τη Συγγραφέα
Πανδαιμόνιο και άλλες ιστορίες από κάτω
Λέξεις που γεννήθηκαν στο δρόµο
Θέατρο χωρίς εισιτήριο
Πλατεία Αξιοπρέπειας. Μια ματιά στη Χιλιανή αντίσταση
Η διαδικασία απελευθέρωσης της μητέρας γης του λαού Νάσα
Gentrification και εκτοπισμός
Οι δρόμοι του παραδείσου
Καπιταλισμός, σοσιαλισμός, οικολογία
Η οικολογική αναδιάρθρωση της κοινωνίας απαιτεί την υποταγή της οικονομικής λογικής σε μια οικο-κοινωνική λογική. Η υποταγή αυτή είναι ασυμβίβαστη με το καπιταλιστικό παράδειγμα της μεγιστοποίησης του κέρδους και της αποδοτικότητας (. . .) Με τη λέξη «σοσιαλισμός» δεν πρέπει να εννοούμε μόνο την υποταγή της οικονομίας στις ανάγκες και τις αξίες της κοινωνίας, αλλά επίσης τη δημιουργία, μέσα από την ελαστικότητα και τις διαρκείς μειώσεις του χρόνου εργασίας, μιας όλο και μεγαλύτερης σφαίρας κοινοτικών μορφών ζωής, εθελοντικής και αυτοοργανωμένης συνεργασίας, αυτόνομα καθοριζόμενων δραστηριοτήτων που να επεκτείνονται διαρκώς. (. . .)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.