Λέει ο Baudelaire: “ή δουλειά του μοναχικού μοντέρνου ανθρώπου είναι να απελευθερώσει από τη μόδα ό,τι ποιητικό μέσα στο ιστορικό μπορεί να περιλαμβάνει αυτή, να εξάγει το αιώνιο από το μεταβατικό”. Σ’ αυτό εδώ το βιβλίο θα επιχειρηθεί να διασαφηνιστεί ή σχέση της μόδας με τη σύγχρονη τέχνη – κι αμέσως βέβαια τίθεται το ερώτημα: ποια είναι τα όρια μεταξύ μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης; Ποιες οι ομοιότητες και οι διαφορές τους; Κάτι το οποίο είναι μοντέρνο, είναι ή δεν είναι σύγχρονο και κάτι το οποίο είναι σύγχρονο είναι μοντέρνο; Ποια τα όρια σύγχρονου και επίκαιρου; Ποια η σχέση της μόδας με όλα αυτά; Αναγνωρίζουμε πάντως πλέον στην τέχνη και τη μόδα πολλές κοινές αρχές, ενώ παλιότερα θεωρούσαμε ότι η τέχνη μόνο συγκατέβαινε και παρείχε στη μόδα σχήματα και ιδέες. Τα όρια είναι εδώ και καιρό αμοιβαίως διαπερατά. Η μόδα αντλεί από τις τέχνες, τόσο τις εικαστικές όσο και τις παραστατικές, σε βαθμό πού δεν έχει προηγούμενο. Οι συνδυασμοί πού κάνει είναι οι πληρέστεροι και οι αποτελεσματικότεροι σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο τομέα, εκτός ίσως από την όπερα.
Στο βιβλίο του Δημοσθένη Δαββέτα επιχειρείται η διασαφήνιση της σχέσης της μόδας με τη σύγχρονη τέχνη. Ποια είναι τα όρια μεταξύ μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης; Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές τους; Κάτι που είναι μοντέρνο είναι η δεν είναι σύγχρονο; Ποια τα όρια σύγχρονου και επίκαιρου; Ποια η σχέση της μόδας με όλα αυτά; Η μόδα αντλεί από τις τέχνες, τόσο τις εικαστικές όσο και τις παραστατικές σε βαθμό που δεν έχει προηγούμενο.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.