“Νενέκοι”, “πειθήνια πρόβατα”, “φρου φρου κι αρώματα”

Από τη μία είναι τα μνημόνια, η κρίση, οι τροϊκανοί, η Μέρκελ, οι γερμαναράδες, το δουνουτού, ο Σόιμπλε, οι δοσίλογοι, οι προσκυνημένοι, η παγκοσμιοποίηση και άλλοι εχθροί που επιβουλεύονται την εθνική μας ταυτότητα και ανεξαρτησία. Από την άλλη είναι ο έλληνας, πτωχός πλην περήφανος, που όπως στις Θερμοπύλες σήκωσε την ασπίδα, το 1821 το καριοφίλι, έτσι και σήμερα θα πετάξει έξω από την ελλαδίτσα όλους τους ξένους και ξενόδουλους εχθρούς. Κοινοτοπίες, που αναλύει το ανά χείρας βιβλίο, γιατί η γλώσσα δεν περιγράφει μόνο αλλά και δημιουργεί… Κόκκαλα δεν έχει αλλά είναι από κόκκαλα βγαλμένη και όσοι/όσες δεν την αποδέχονται, τους/τις τσακίζει.

Μέσα από την αρθρογραφία της Ελευθεροτυπίας κατά τη περίοδο του πρώτου μνημονίου (02/05/2010 – 29/06/2011) φαίνεται ποιο θα είναι το υποκείμενο που μπορεί να αντισταθεί. Γεννημένος έλληνας, άντρας και λεβέντης που δεν αποδέχεται μπροστά στον εθνικό κίνδυνο, ανούσιους διαχωρισμούς. Απλά τους επιβεβαιώνει.