Ποιήματα, 2

(ΚΥΡΙΟ ΣΩΜΑ)
ΧΧΙ
Αλλά εκεί με πρόσμενε αυτός που δε με γνώριζε
Εκείνος που δε μ’ άφηνε να μπω στον εαυτό μου
Μαύρο λιοντάρι μούγκριζε και μ’ έδιωχνε από μπρος μου –
Μέσα στη λίμνη φάνηκε ο άλλος εαυτός μου
Με μια γενειάδα κάτασπρη όπως του κοσμογέροντα
Απ’ τα πριν γνωρίζοντας τη σκέψη μου μού απάντησε
«Πρέπει να κάνεις τρεις φορές το γύρο του εαυτού σου
Μια να σου φύγει η εντύπωση πως είσαι μόνο ένας
Δυο για να δεις πως ήτανε άλλοι χιλιάδες μέσα σου
Τρεις για να βρεις την άκρη σου το μέρος που τελειώνεις».
Και σώπασε ο απέραντος που ήταν σαν πέτρα μέσα μου
Και τρεις φορές ξεκίνησα και τρεις φορές επέστρεψα
Αλλά δεν βρήκα τίποτα που κιόλας να μην το ‘ξερα
Και κάθισα και θρήνησα για όλα αυτά που ήξερα
Για κείνο που δεν ήμουνα στα μάτια του εαυτού μου.