Τα κείμενα

Δεν βλέπουμε ποτέ παρά μόνο μία πλευρά των πραγμάτων, έλεγε, νομίζω, ο Βίκτωρ Ουγκό. Ακριβώς: εγώ αυτό που προσπαθώ να εκφράσω, είναι η “άλλη πλευρά”.

Για τον Μαγκρίτ, η διαρκής αναζήτηση του άγνωστου αποτελούσε το νόημα της ζωής του. Η αίσθηση της ακρίβειας δεν αποκλείει την ευχαρίστηση που δίνει η ανακρίβεια, όπως έλεγε ο ίδιος. Αποζητούσε το άγνωστο για να το αποδεχτεί ως άγνωστο και όχι να το ερμηνεύσει και να το κάνει απτό, συγκεκριμένο, γνωστό.

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται ένα σημαντικό μέρος από τα γραπτά του Μαγκρίτ καθώς και το μεγαλύτερο μέρος από τις συνεντεύξεις που έδωσε στη διάρκεια της ζωής του. Μέσα από την επιλογή των συγκεκριμένων κειμένων έγινε προσπάθεια να αντιπροσωπευτούν αφενός τα διαφορετικά είδη λόγου που χρησιμοποιούσε ο ζωγράφος και, αφετέρου, να φωτιστούν όσο το δυνατό περισσότερες πλευρές της σκέψης, της προσωπικότητας και του έργου του.

“Eκείνη η παλιά ερώτηση: “Ποιοι είμαστε;”, βρίσκει απογοητευτική απάντηση σε αυτόν εδώ τον κόσμο όπου αναγκαστικά ζούμε. Πράγματι, δεν είμαστε παρά οι υπήκοοι αυτού του κόσμου, του τάχα πολιτισμένου, όπου η ευφυΐα και η χαμέρπεια, ο ηρωισμός και η βλακεία, βολεύοντάς τα μια χαρά μεταξύ τους, βρίσκονται εναλλάξ στο προσκήνιο. Είμαστε οι υπήκοοι αυτού του ασυνάρτητου και παράλογου κόσμου, που κατασκευάζει όπλα για να εμποδίσει τον πόλεμο, όπου η επιστήμη χρησιμοποιείται για να καταστρέφει και για να οικοδομεί, για να σκοτώνει και για να παρατείνει τη ζωή των μελλοθανάτων… Πρέπει, ωστόσο, να αμυνθούμε ενάντια σε αυτή τη μέτρια πραγματικότητα, που την έχουν διαμορφώσει αιώνες ολόκληροι ειδωλολατρίας για το χρήμα, για τις φυλές, για τις πατρίδες, για τους θεούς και, θα πρόσθετα, ειδωλολατρίας για την τέχνη.”