Το απάνθρωπο

Ανακοινώσεις, διαλέξεις, κείμενα σε καταλόγους έκθεσης, με τη σφραγίδα του φιλοσόφου της “λιβιδινικής οικονομίας”. Σκέψη στοχαστικής ωριμότητας που επιζητεί να ακουστεί από ένα ευρύτερο, όχι όμως ανυποψίαστο, κοινό. Ο χρόνος ως οντολογικό αίνιγμα, οι χρονικότητες, μέσα στον ύστερο καπιταλισμό, μέσα στη μετανεωτερικότητα, αποτελούν εδώ βασικό άξονα. Είτε πρόκειται για τον χρόνο-προθεσμία μέχρι την ηλιακή έκρηξη, που θα σημάνει το τέλος της επίγειας ζωής, είτε πρόκειται για το «τώρα», την ακαριαία διάλειψη του χρόνου που απαιτείται στην αισθητική πρόσληψη της παρουσίας, πριν από κάθε κατηγόρημα. Οι σχέσεις νεωτερικότητα-μεταμοντέρνο, σώμα-τεχνο-επιστήμες και νοημοσύνη, καντιανό υψηλό-αβάν-γκαρντ, το γούστο στη μαζικοεπικοινωνιακή δημοκρατία, η φωτογραφία στη φάση της τεχνικής της τελειοποίησης, απασχολούν τον συγγραφέα, που αναρωτιέται τι είναι τελικά το “απάνθρωπο”: γεννιόμαστε απάνθρωποι και ανθρωποποιούμαστε από τους κοινωνικούς θεσμούς ή αυτοί μας στερούν την ανθρωπιά μιας ατιθάσευτης παιδικότητας, στην οποία είμαστε διηνεκώς χρεώστες;