…Των εντόμων!

Η αράχνη!
Όλοι, σχεδόν, την λογαριάζουν για έντομο μα δεν είναι παρά κοντοσυγγενής του σκορπιού. Περπατάει με οκτώ πόδια και το σώμα της χωρίζεται σε κεφαλοθώρακα και κοιλιά. Δεν είναι έντομο, αλλά έχει άμεση σχέση μ’ αυτά (τα έντομα).
Στον ιστό της (που η ίδια υφαίνει μ’ ένα νήμα που παράγει το ίδιο το σώμα της) βρίσκουν τη λύτρωση όλα εκείνα τα έντομα που ο μεγάλος κι αθεράπευτος έρωτάς τους έχει μείνει χωρίς καμία απολύτως ανταπόκριση, που, τέλος πάντων, δεν θέλουν να ζήσουν άλλο.
Μ’ ένα της μόνο τσίμπημα τα ναρκώνει δια βίου, χαρίζοντάς τους ούτως την πολυπόθητη ευθανασία.
Μετά, και προκειμένου να μην έχει προβλήματα με τον μητροπολίτη Πειραιώς και τις λοιπές εκκλησιαστικές αρχές, τα καταβροχθίζει επιτόπου, εξαφανίζοντας έτσι κάθε τεκμήριο ενοχής…
Η αράχνη!