Τυφλό σύστημα

Φλωρεντία, τέλος του 20ού αιώνα. Ένας πρώην φιλόσοφος, διωγμένος από το ελληνικό πανεπιστήμιο και νυν επαγγελματίας χαρτοπαίχτης, ζει σ’ ένα παλάτσο, περιτριγυρισμένος από αναγεννησιακούς πίνακες και από δύο γατάκια που περιμάζεψε. Μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, που του χρησιμεύει για ασκήσεις χαρτοπαιξίας, ανακαλύπτει ένα καινούργιο παιχνίδι: τη γραφομηχανή. Παίζοντας με τα πλήκτρα, ο ήρωας συνομιλεί με τον υπολογιστή: εξομολογείται και ξετυλίγει το κονσέρτο των αλλόκοτων επαγγελματικών του αποτυχιών και των οικογενειακών δραμάτων που τον οδήγησαν στην αυτοεξορία. Από την Κατοχή στη χούντα και στη μεταπολίτευση, μέχρι τα μικροπολιτικά μαγειρέματα στο πανεπιστήμιο. Κι από τις ηρωικές μνήμες και τις επιχειρηματικές δόξες της οικογένειάς του, μέχρι το ακραίο περιθώριο. Την κατάπτωση. Συγχρόνως, εξιστορεί αυτά που του προκύπτουν στο παρόν: στη μοναχική ζωή του και στην περίεργη οικία του εισβάλλει αναπάντεχα μια μυστηριώδης γοητευτική γυναίκα. Τον σαγηνεύει απέραντα. Και τον τρομάζει άλλο τόσο. Μεταπολεμική ιστορία, ελληνικό πανεπιστήμιο, τζόγος-τύχη-γκαντεμιά, μοιραίος έρωτας, αστυνομική τροπή. Ένα παζλ, αλλά κυρίως ένα παιχνίδι. Της ζωής και της γραφής.