Ο ταιηλορισμός είναι γενικά άγνωστος· κι ωστόσο βρίσκεται παντού. Είναι, ίσως, αδύνατο να καταλάβει κανείς την “καρδιά” της 3ης (και της σε εξέλιξη 4ης) Βιομηχανικής επανάστασης αν αγνοεί το “πνεύμα” του ταιηλορισμού: την διαρκή, οργανωμένη και συστηματική υπεξαίρεση και μεταφορά γνώσεων απ’ τα έμβια όντα, κυρίως τους ανθρώπους, στις μηχανές.
0 Frederick Winslow Taylor (1856 – 1915) βρίσκεται στην πεντάδα, ίσως και στην τριάδα των πιο εβληματικών προσώπων στην ιστορία του παγκόσμιου καπιταλισμού. To Scientific Management, που εκδόθηκε το 1911, είναι απ’ την μια μεριά το απόσταγμα της πρακτικής εμπειρίας του απ’την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ου αιώνα· και απ’ την άλλη το ευαγγέλιο, το θεμέλιο της 2ης βιομηχανικής επανάστασης. Από την συμπλήρωση του ταιηλορισμού με τον φορντισμό (τα βασικά στοιχεία του οποίου τα εντοπίζει κανείς στο Scientific Management) γεννήθηκαν το μεγάλο εργοστάσιο, η μαζική παραγωγή, η μαζική κατανάλωση – και εν τέλει το “μεγάλο κράτος”, ήδη απ’ τις δεκαετίες του 1920 και του 1930.
Το “σύστημα” του Taylor, κυνηγώντας το εργατικό χασομέρι, αντικαθιστά την εμπειροτεχνία των μαστόρων με την επιστημονική γνώση της διεύθυνσης της επιχείρησης. Δημιουργεί για πρώτη φορά το σώμα των μάνατζερς και συστηματοποιεί τα καθήκοντα και τις ευθύνες τους στον έλεγχο της εργασίας. Μαζίκοποιεί και εντάσσει στη βιομηχανική παραγωγή την φιγούρα του ανειδίκευτου εξασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, μια εκρηκτική αύξηση της παραγωγικότητας. Δημιουργεί, τέλος, τις ιδεολογικές προϋποθέσεις της εκτεταμένης και διαρκούς μηχανοποίησης.
Αν απ’ τις περιγραφές και την έκθεση του Taylor στο Scientific Management αφαιρεθούν οι τόρνοι, τα ρουλεμάν, και η μου-τζούρα των μηχανουργείων των αρχών του 20ου αιώνα, τότε υποψιάζεται κανείς την αξία της φράσης:
…Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι το software αν δεν καταλάβουμε την σημασία του Frederick W. Taylor…
Ανάλογα, χωρίς την γνώση του τι οργάνωσε ο Taylor, δεν μπορεί κανείς να καταλάβει την πολιτική σημασία της Μηχανής Turing -του ηλεκτρονικού υπολογιστή…
