στο σπίτι με τις λεύκες, ή ζωή κρυμμένη μέσα στη ζωή

Η οικολογική αναδιάρθρωση της κοινωνίας απαιτεί την υποταγή της οικονομικής λογικής σε μια οικο-κοινωνική λογική. Η υποταγή αυτή είναι ασυμβίβαστη με το καπιταλιστικό παράδειγμα της μεγιστοποίησης του κέρδους και της αποδοτικότητας (. . .) Με τη λέξη «σοσιαλισμός» δεν πρέπει να εννοούμε μόνο την υποταγή της οικονομίας στις ανάγκες και τις αξίες της κοινωνίας, αλλά επίσης τη δημιουργία, μέσα από την ελαστικότητα και τις διαρκείς μειώσεις του χρόνου εργασίας, μιας όλο και μεγαλύτερης σφαίρας κοινοτικών μορφών ζωής, εθελοντικής και αυτοοργανωμένης συνεργασίας, αυτόνομα καθοριζόμενων δραστηριοτήτων που να επεκτείνονται διαρκώς. (. . .)