Aurora

ΚΟΥΤΣΟ

Λίγο ζαβό
το ποίημα,
τραυλίζει
σαν ανόητο
σπουργίτι,
χοροπηδάει
κουτσό
πάνω στο πληκτρολόγιο
να πέσει
στον γκρεμό των αριθμών,
και έτσι το νόημα
της αναπνοής,
να τετραγωνισθεί
ολοκληρωτικά,
στον πάτο
ενός
αβυσσαλέου
κύκλου.