Ο χάλκινος οφθαλμός

“… Ο Λέων ετοιμαζόταν να απομακρυνθεί από το περβάζι, όταν είδε μια αναμαλλιασμένη και μισόγυμνη μορφή να ξετρυπώνει από κάτι ερείπια και να κινείται προς το θαλάσσιο τείχος στο ύψος του μικρού λιμανιού. Ο κουρελιάρης άντρας περπατούσε κλεφτά μέσα στο χιόνι σέρνοντας πίσω του, δεμένο από ένα σκοινί, το κουφάρι ενός μαύρου σκύλου…”
Στα χρόνια του βασιλέα Θεοφίλου (829-842) η έριδα της Εικονομαχίας συνεχίζει να διχάζει τη βυζαντινή κοινωνία. Οι συνεχείς επιδρομές των Αράβων στη Μικρά Ασία έχουν αποσταθεροποιήσει το κράτος. Στα Βαλκάνια επικρατεί μια εύθραυστη ηρεμία για όσο καιρό διαρκεί η συνθήκη ειρήνης με τον ηγεμόνα των Βουλγάρων.
Θεσσαλονίκη, Ιανουάριος του 833: Με εντολή του βασιλέα, ο πρωτοσπαθάριος Λέων συνοδεύει στη Θεσσαλονίκη τον στρατηγό που πρόκειται να αναλάβει διοικητής της ευρύτερης περιφέρειας, αλλά ο πραγματικός σκοπός της επίσκεψής του είναι να ενημερωθεί από κοντά για τις δραστηριότητες του εικονόφιλου αρχιεπισκόπου της πόλης. Άθελά του ο Λέων γίνεται μάρτυρας μιας δυσάρεστης σκηνής ανάμεσα στον προσωρινό τοποτηρητή της πόλης και τη σύζυγό του. Το επόμενο πρωί ο τοποτηρητής βρίσκεται δολοφονημένος και ο Λέων αναλαμβάνει τη διαλεύκανση μιας φαινομενικά απλής υπόθεσης. Χωρίς να τα γνωρίζει, θα συναντήσει στο πρόσωπο της μοναχής και ποιήτριας Κασσίας μια ευφυέστατη, ίσως και επικίνδυνη, αντίπαλο. Και τότε θα ανακαλυφθεί το δεύτερο πτώμα.
Μετά την πρώτη του περιπέτεια στα βάθη της Μικράς Ασίας, ο πρωτοσπαθάριος Λέων πίστευε ότι θα συνέχιζε την ήσυχη ζωή του στη βασιλεύουσα. Όμως η ξαφνική αποστολή στη Θεσσαλονίκη θα τον αναγκάσει να αναθεωρήσει τις απόψεις του για τη δικαιοσύνη και θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια οδυνηρή ερωτική ιστορία από το μακρινό παρελθόν του.