– […] Πολλές από αυτές τις στιγμές της παιδικής ηλικίας εκφράζονται μέσω του animation. Τι το ελκυστικό βρήκες σ’ αυτή τη σύγχρονη μορφή αφήγησης; Πώς είναι να δημιουργείς με ένα μέσο το οποίο δεν έχει μια μακρά παράδοση στην Ελλάδα;
– Δεν ζω απλώς στην Ελλάδα. Ζω στην Ελλάδα την εποχή του Διαδικτύου. Και δεν κάνω animation, αλλά Flash animation. Διαχειρίζομαι μια πλατφόρμα δηλαδή κινούμενης εικόνας την ίδια ακριβώς στιγμή που αρχίζει να ασχολείται μ’ αυτή όλος ο κόσμος, γιατί το Flash είναι ένα εντελώς καινούριο software που ήρθε για να δώσει λύσεις σε μια σειρά προβλημάτων και αντινομιών που είχαν να κάνουν με το ίδιο το Internet. Από το ’90, δηλαδή, οι κοινότητες των δικτυωμένων χρηστών και ιδίως των καλλιτεχνών οραματίζονταν την ακαριαία διάδοση της κινούμενης εικόνας, αλλά κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό γιατί τα αρχεία ήταν τεράστιου μεγέθους. Κάθε φορά που ήθελες να δεις κάποιο βίντεο, για παράδειγμα, ήταν σαν να προσπαθούσες να περάσεις μια ντουλάπα από το μάτι μιας βελόνας. Η καινοτομία του Flash αντίστοιχη με αυτή του YouTube, που δημιουργήθηκε μόλις το 2005, ήταν να κάνει εφικτό κάτι για το οποίο ήμαστε ήδη έτοιμοι. Ήμαστε παγκοσμίως εξοικειωμένοι με την κινούμενη εικόνα εξ αιτίας της τηλεόρασης. Αυτό που συμβαίνει σήμερα με πλατφόρμες τύπου Flash και YouTube είναι να αποδεικνύεται ότι υπάρχει μια δεύτερη “μητρική” γλώσσα, κατανοητή και διαχειρίσιμη απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου. Μιλάμε πια στο Δίκτυο με κινούμενες εικόνες και κάθε φορά που το κάνουμε αυτό, έστω και σαχλαμαρίζοντας, αμφισβητούμε πρακτικά την κυριαρχία της τηλεοπτικής συσκευής.
– […] Ίσως γι’ αυτό τα animation που κάνεις μου φέρνουν στο νου τα χαϊκού;
– Η μνημειακή διάσταση του ασήμαντου.
– Έχεις σκεφτεί πώς θα είναι αυτά τα animation μετά από μερικές δεκαετίες;
– Σαν ψηφιακά χαϊκού χαμηλής τεχνολογίας, ελπίζω, αλλά δεν το έχω φανταστεί γιατί είμαι αγκυλωμένος στο απόλυτο τώρα. […]
(απόσπασμα από τον διάλογο “Ο Αλέξανδρος Ψυχούλης σχεδόν απαντάει στον Χριστόφορο Μαρίνο”)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.