Η χώρα όπου ποτέ δεν πεθαίνεις

Είτε Ελόνα είτε Ορνέλα είτε Εύα, η τριπλή αλλά συγχρόνως μοναδική ηρωίδα του υπέροχου αυτού μύθου, γεννιέται κάτω από το άστρο της δικτατορίας του Εμβέρ Χότζα. Σ’ αυτό το “φιδάκι” όμως που έχει βρεθεί υπάρχουν κάποια τετραγωνάκια που πρέπει να αποφύγεις: η φυλακή (ο πατέρας της είναι κρατούμενος για κάποιους ακαθόριστους πολιτικούς λόγους), ο πνιγμός ή η κρεμάλα (υπάρχει πολύς θάνατος σ’ αυτή τη χώρα παρά τα πατριωτικά τσιτάτα) και κυρίως η πουτανιά, που, όπως της έχουν εξηγήσει, είναι στη φύση της γυναίκας. Εν ολίγοις, το θέμα είναι να περάσεις με τον πιο ανώδυνο τρόπο από την παιδική ηλικία στην εφηβεία, να σκιαγραφήσεις την ευτυχία σου με την αγάπη της μητέρας σου και το όνειρο της μετανάστευσης, να δεις να μεγαλώνει το σώμα σου μακριά από το άπληστο φαλλοκρατικό περιβάλλον και παρά τη στολή με τα εθνικά χρώματα που η πατρίδα σού έχει ήδη ετοιμάσει για να φυλακίσει τα στήθη σου (σαν μια αλβανική εκδοχή της Ελευθερίας που οδηγεί το λαό του Ντελακρουά). Κι έπειτα, με την πρώτη ευκαιρία, να αποδράσεις. Τότε, μακριά από τον παράδεισο, η μνήμη, ελεύθερη, διαυγής και χωρίς αυταπάτες, μπορεί να συλλάβει τα στάδια αυτής της αλβανικής διαπαιδαγώγησης που η αφήγηση, με τη λεπτότητα, την ειρωνεία και την τέχνη της να δρασκελίζει τα κενά, εντυπώνει βαθιά μέσα μας.