Η ιατρική στην ζωγραφική

“Αυτό είναι ένα βιβλίο για τη τέχνη, κι όχι ένα βιβλίο για την ιατρική ή την ιατρική τέχνη. Ο αναγνώστης επομένως, δεν πρέπει να περιμένει εικόνες σαν αυτές που συνοδεύουν αυτή την εισαγωγή. Δεν θα βρεί ούτε ακρωτηριασμούς τραυματιών, ούτε βάναυσες εγχειρίσεις ούτε περισσές αφαιμάξεις -μια τρομακτική πρακτική που οδηγησε το Λόρδο Βύρωνα να αναφωνήσει πως “περισσότεροι έχουν πεθάνει από το νυστέρι παρά από τη λόγχη”- , ούτε ανατομικά σχέδια με τους μύες να εξέχουν ούτε και νεκροτομεία με χιλιόμετρα εντοσθίων σκορπισμένων στο πάτωμα. Αυτό που θα βρεί ο αναγνώστης είναι σαράντα πίνακες, καρπούς μιας απολύτως προσωπικής επιλογής και της επαγγελματικής διαστροφής ενός γιατρού να ερμηνεύει τα σημεία παθολογίας που αναπαρίστανται σε ένα μεγάλο έργο τέχνης, ακριβώς όπως ένας ιερωμένος θα αναγνώριζε έναν αμαρτωλό είτε ένας στρατιωτικός τον ήρωα ή τον δειλό. Σε κάθε ένα από αυτά τα έργα ο καλλιτέχνης κατόρθωσε να δώσει μορφή σε κάτι ανάρμοστο αλλά και αδιαμφισβηττητο: την ομορφιά της ασθένειας” […] (Από την εισαγωγή του βιβλίου)