ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
στη μνήμη του πατέρα μου
Συναντηθήκαμε στις όχθες τ’ ουρανού. Πλάνιζε τον
κορμό μιας λεύκας. Με ροκανίδια ύφαινε διάστικτο
ρούχο, όπου επάνω του κεντούσαν οι μοδίστρες των
νεφών σκίουρους, πουλιά και φύλλα.
Σαν έρθει η ώρα το φοράς, είπε. Ν’ απλώσεις ρίζες
μες στη γη. Να γίνεις δέντρο.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.