Τα τρία κείμενα που περιλαμβάνει αυτός ο τόμος ασχολούνται με τη σχέση μεταξύ τεχνολογίας και καπιταλιστικής εξουσίας. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούν τις ιδέες του Καρλ Μαρξ για να υποστηρίξουν ότι τα αντικείμενα που αποκαλούμε «τεχνολογία», όχι μόνο δεν αποτελούν αυτόματο αποτέλεσμα κάποιας «αναπόφευκτης τεχνολογικής προόδου», αλλά εμπεριέχουν και επιτελούν τις κρατικές και καπιταλιστικές προσταγές αναλόγως ιστορικής συγκυ-
Με δεδομένες τις πρόσφατες κοινωνικές εμπειρίες, αυτή η ιδέα θα έπρεπε να θεωρείται τετριμμένη. Κι όμως, παραμένει όσο περιθωριακή θα μπορούσε να είναι μια ιδέα. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, απαγορεύθη-κε άτυπα, ειδικά όταν αναφερόταν στις τεχνολογίες πολιτικής διαχείρισης της «πανδημίας».
Δεν ήταν η πρώτη φορά. Όπως θα ανακαλύψετε διαβάζοντας, η ίδια βίαιη συγκάλυψη της εργατικής αντιτεχνολογικής κριτικής έχει συμβεί ξανά και ξανά, από τότε που υπάρχει εργατική κριτική στην τεχνολογία — από τότε που υπάρχουν εργάτες και μηχανές — από τότε που υπάρχουν τα αφεντικά και οι υπηρέτες τους που έχουν αναλάβει την ιδεολογική συσκότιση της φύσης των κοινωνιών μας.
Τα κείμενα του παρόντος τόμου γράφτηκαν ενάντια σε αυτή τη συσκότιση, κατά τη δεκαετία του 1980. Περιγράφουν τις αντιτεχνολογικές αντιλήψεις που γεννήθηκαν μέσα από τα κινήματα της δεκαετίας του ’60 και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μια γενεαλογία αυτών των αντιλήψεων. Δίνουν μια εικόνα της πιο πρόσφατης περιόδου όπου η κριτική στην επιστήμη και την τεχνολογία είχε ξεκάθαρα αντικαπιταλιστικές αφετηρίες, αν όχι και διαθέσεις. Και προφανώς παραμένουν εξαιρετικά χρήσιμα σήμερα, καθώς η δική μας ελεεινή ιστορική συγκυρία μάς αναγκάζει να ασχοληθούμε, όπως άλλοι πριν από εμάς, με αυτό το αρχαίο ζήτημα: τους τρόπους με τους οποίους οι μηχανές των αφεντικών μας επιτελούν την κρατική και καπιταλιστική προσταγή.
