Τι να κάνουμε;

Δύο σηµαντικοί Γάλλοι φιλόσοφοι και πολιτικοί στοχαστές της εποχής µας, ο Αλαίν Μπαντιού και ο Μαρσέλ Γκοσέ, “διασταυρώνουν τα ξίφη τους”. Ο Μπαντιού υπερασπίζεται την επικαιρότητα του κοµµουνιστικού προτάγµατος, αυτού που ο ίδιος αποκαλεί “κοµµουνιστική υπόθεση”. Ο Γκοσέ αποτίει φόρο τιµής στην κοινοβουλευτική δηµοκρατία, υπενθυµίζει τις αρετές της, τονίζοντας παράλληλα την επείγουσα ανάγκη για βαθιές µεταρρυθµίσεις στους θεσµούς της και στις λειτουργίες της. Μια συζήτηση γόνιµη, ενίοτε συναρπαστική, µε αιχµές αλλά και χιούµορ και από τις δυο πλευρές. Σ’ αυτόν τον διάλογο, που συντονίζουν οι Martin Duru και Martin Legros (συντάκτες του Philosophie Magazine), οι δύο συνοµιλητές, αν και εκφράζουν εντελώς διαφορετικές πολιτικές απόψεις και εκπροσωπούν διαφορετικές σχολές πολιτικής σκέψης, δε διστάζουν τελικά ακόµα και… να συµφωνήσουν σε ορισµένα σηµεία.

Με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να αναγγείλουν ότι η φιλελεύθερη δηµοκρατία είχε οριστικά “νικήσει” τον κοµµουνισµό. Όµως αυτές οι τελεσίδικες ετυµηγορίες δείχνουν ήδη να αµφισβητούνται εν µέρει. Είναι η κοινοβουλευτική δηµοκρατία απλός υπηρέτης του καπιταλισµού ή διατηρεί πάντα την αυταξία της; Υπάρχουν περιθώρια διεύρυνσης των ορίων της εµβάθυνσής της ή το µέλλον της διαγράφεται αβέβαιο και επισφαλές;

Η παγκοσµιοποίηση έχει µόνον αρνητικές συνέπειες ή ίσως αποτελεί και θετική εξέλιξη, ιδιαίτερα για λιγότερο αναπτυγµένες χώρες και περιοχές του πλανήτη; Υπάρχουν περιθώρια για µεταρρυθµίσεις, ικανές να ανανεώσουν τη φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δηµοκρατία και να θέσουν φραγµό στον εν πολλοίς αχαλίνωτο καπι­ταλισµό των ηµερών µας; Υπάρχει εναλλακτική πρόταση απέναντι στη σηµερινή τάξη πραγµάτων; Το παλαιότατο δίληµµα “µεταρρύθµιση ή επανάσταση;”, που έχει ήδη πίσω του περίπου εκατόν πενήντα χρόνια ζωής, παραµένει άραγε πάντα στην ηµερήσια διάταξη;