Η οικολογική κρίση είναι η πλέον σαρωτική που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα και οι συνέπειές της διαποτίζουν κάθε τομέα της ζωής. Αυτό το διεισδυτικό βιβλίο εξετάζει τη σχέση της με την Ισλαμοφοβία, η οποία αποτελεί στις μέρες μας τη δεσπόζουσα μορφή ρατσισμού, επιχειρώντας να καταδείξει την κοινή καταγωγική μήτρα τους: την κυριαρχία, την αποικιοκρατία και τη λογική του καπιταλισμού.
Ο Ghassan Hage υποστηρίζει ότι τόσο ο ρατσισμός όσο και η καταστροφική σχέση της ανθρωπότητας με το περιβάλλον απορρέουν από έναν κοινό τρόπο ενοίκησης του κόσμου: μια δύναμη κατοχής επιβάλλει τα συμφέροντά της ως νόμο, υποτάσσει τους άλλους με στόχο την απόσπαση αξίας, εξαλείφοντας και εξολοθρεύοντας ό,τι βρίσκεται στον δρόμο της.
Συσχετίζοντας αυτά τα δύο ζητήματα, ο συγγραφέας πλαισιώνει θεωρητικά και ταυτοχρόνως ενδυναμώνει το επιχείρημα ακτιβιστικών κινημάτων που ισχυρίζονται ότι οι αντιρατσιστικοί και οι οικολογικοί αγώνες συνδέονται εγγενώς, καθώς και στις δύο περιπτώσεις στόχος είναι να υπερβούμε αυτό που μας κάνει να βλέπουμε την ετερότητα, ανθρώπινη και μη ανθρώπινη, ως κάτι που υπάρχει αποκλειστικά ως αντικείμενο διαχείρισης.
8.00€ Original price was: 8.00€.7.20€Η τρέχουσα τιμή είναι: 7.20€.
Είναι ο ρατσισμός περιβαλλοντική απειλή;
Κάνετε την πρώτη αξιολόγηση για το προϊόν: “Είναι ο ρατσισμός περιβαλλοντική απειλή;” Ακύρωση απάντησης
Γνωρίστε τον/τη Συγγραφέα
Δεν βρέθηκε κανένα προϊόν που να ταιριάζει με την επιλογή σας.
Σχετικά προϊόντα
Η ανθρωπόκαινος εποχή και οι ανθρωπιστικές επιστήμες
Ήρθε το τέρας
“Νέοι εν κινδύνω”
Ο ορεινός χώρος της Βαλκανικής
Όψεις του λαϊκού πολιτισμού
Το πορτραίτο μιας διαπολιτισμικής σχέσης
Το κυνήγι των μαγισσών χθες και σήμερα
Το στοίχημα της Σταχτοπούτας
Ο σύγχρονος κοινοτισμός
Η μνήμη αφηγείται την πόλη
Ελευθεριακές διαδρομές
Αίτιο και αιτιατό
Οι απόβλητοι του κόσμου. Μορφές του Παρία
Καπιταλισμός, σοσιαλισμός, οικολογία
Η οικολογική αναδιάρθρωση της κοινωνίας απαιτεί την υποταγή της οικονομικής λογικής σε μια οικο-κοινωνική λογική. Η υποταγή αυτή είναι ασυμβίβαστη με το καπιταλιστικό παράδειγμα της μεγιστοποίησης του κέρδους και της αποδοτικότητας (. . .) Με τη λέξη «σοσιαλισμός» δεν πρέπει να εννοούμε μόνο την υποταγή της οικονομίας στις ανάγκες και τις αξίες της κοινωνίας, αλλά επίσης τη δημιουργία, μέσα από την ελαστικότητα και τις διαρκείς μειώσεις του χρόνου εργασίας, μιας όλο και μεγαλύτερης σφαίρας κοινοτικών μορφών ζωής, εθελοντικής και αυτοοργανωμένης συνεργασίας, αυτόνομα καθοριζόμενων δραστηριοτήτων που να επεκτείνονται διαρκώς. (. . .)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.