τι ειρωνεία χρόνε κι αυτή
εμείς να είμαστε ελάχιστοι
κι Εσύ
να λιγοστεύεις
————————————————
παντού δρομάκια αδίστακτα
να βγάζουν καρφί
στο κορμί της
—————————————————–
ετούτη η σελίδα ας μείνει λευκή
δεν αρκούν οι σκοτούρες μας
πρέπει σώνει και καλά
να κάνουμε λογοτεχνία;
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.