Η έκτη ποιητική συλλογή του Θανάση Καβαλλιεράτου είναι μια σύνθεση από τριάντα εννιά ποιήματα.
Ό,τι δεν αξίζει, δεν αντέχει στο χρόνο.
Κάποτε η μια μέρα χάνεται μετά την άλλη.
Τα λόγια του περσινού έτους τότε σε κόβουν
σαν η σημασία να μην έχει σταθεί όσο έπρεπε.
Τα λόγια τα φετινά σε σκορπάνε αβίαστα.
Κάποιο πρέπει να είμαστε.
Όταν εδώ ξανά θα ιδωθούμε -ανέκαθεν-
κάτι πρέπει να πούμε μπροστά στη σιπωή,
που μας κοιτάζει με τα μάτια ορθάνοιχτα.
Κάτι πρέπει να πούμε μπροστά στο ίδιο,
που αναμασά τις συνθήκες που χάσαμε.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.