Ροδάκινα

Σ’ ερωτεύτηκα μέσα από μια φωτιά, τόσο ισχυρή, που στο φιλί παρέδωσα κάθε ίχνος ορίων, κάθε ορίζουσα, κάθε επίταξη, επιταγή ή λύτρωση. Τόσα όνειρα παρέμεναν ανεκπλήρωτα κι εγώ σαρκωνόμουν και μορφωνόμουν προς το εσώτερο, ίδιος μεγάλος ερωτικός, προς το παν το δικό σου. Σ’ ερωτευόμουν στη σκέψη την αναπότρεπτη, στα φεγγίσματα, που ανακάλυπτα τις μέρες. Σ’ ερωτευόμουν για την ακαριαία συσπείρωση του δικαίου στον καυτό ήλιο, που συναντούσα στα γκρεμισμένα, από καιρό κι ανθρώπους, κάστρα. Σ’ ερωτευόμουν πάντα μια μέρα πριν φανείς στα μάτια μου και σ’ ερωτευόμουν στο απαρηγόρητα τρυφερό γιασεμί, που ανήκει πάντα στις μακρόπνοες νύχτες και στο πλέγμα του αδιάβατου.