Λαίδη Λάντλοου

Το μυθιστόρημα της Ε. Γκάσκελ «My Lady Ludlow», όπως είναι ο τίτλος στο πρωτότυπο, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1858. Στο έργο η αφηγήτρια Μάργκαρετ Ντάουσον διηγείται σε πρώτο πρόσωπο τα νεανικά της χρόνια στην έπαυλη του Χάνμπουρι, όπου υπήρξε μακρινή συγγενής και συνοδός της εκεί πυργοδέσποινας, χήρας Κοντέσας Λαίδης Λάντλοου. Η Λαίδη Λάντλοου αποτελεί χαρακτηριστικό εκ-πρόσωπο της παλιάς βρετανικής αριστοκρατίας επί Γεωργίου ΙΙΙ προσκολλημένη στα παλιά ήθη και έθιμα. Φρίττει με κάθε καινοτομία, αρνούμενη να δεχτεί τις κοινωνικές αλλαγές της βιομηχανικής επανάστασης που είναι προ των πυλών. Η Λαίδη Λάντλοου εκφράζει ιδέες κι αντιλήψεις που επικρατούσαν στην παλιά φεουδαλική αριστοκρατία της Μεγάλης Βρετανίας τον 18ο αιώνα. Το κυρίαρχο θέμα του μυθιστορήματος αποτελεί η αιώνια διαμάχη των γενεών, η σύγκρουση του παλιού με το νέο.