Στην ιστορική διαμάχη ανάμεσα στο έθνος και τον μονοπωλιακό καπιταλισμό, το έθνος θα νικήσει, γιατί το έθνος είναι μια προοδευτική οντότητα, σε άνοδο, ενώ ο μονοπωλιακός καπιταλισμός είναι ένα οπισθοδρομικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα, που έχει φτάσει στο τελευταίο στάδιο εξέλιξης, ευρισκόμενος στην τελική φάση αποσύνθεσης και παρασιτισμού.
Το έθνος δεν είναι αφ’ εαυτού μια οριστική φάση της συνύπαρξης των ανθρώπων. Όμως, αντίθετα με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό, που δεν έχει μπροστά του παρά μόνο τον θάνατο, το έθνος έχει ακόμα και άλλα προοδευτικά στάδια να διανύσει, προτού πεθάνει. Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, όπως κάθε σύστημα καταπίεσης και χρηματιστικής κατάπνιξης, που τείνει στην κυριαρχία και όχι στην ελευθερία, στην εκμετάλλευση ανθρώπων και όχι στην αδελφική συνεργασία ανάμεσα στους ανθρώπους, υπόκειται σε βίαιο θάνατο. Το έθνος, ως οντότητα συνύπαρξης των ανθρώπων που τείνει στην ελευθερία και όχι στην κυριαρχία, στη συνεργασία και όχι στην εκμετάλλευση, θα πεθάνει με τρόπο φυσιολογικό, στο απώτερο μέλλον, όταν θα έχει ολοκληρωθεί η ιστορική του αποστολή· θα πεθάνει όχι δια της επιβολής, αλλά λόγω της εξάντλησης του ρόλου του, λόγω της εξέλιξης.
