Οι ειρηνοποιοί

Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 1919, μετά “τον πόλεμο που έβαζε τέλος σε όλους τους πολέμους”, άντρες και γυναίκες από ολόκληρο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι για την Ειρηνευτική Συνδιάσκεψη. Στην καρδιά της δέσποζαν οι ηγέτες των τριών μεγάλων δυνάμεων -οι Γούντροου Γουίλσον, Λόιντ Τζόρτζ και Κλεμανσό-, όμως βρέθηκαν εκεί και χιλιάδες άλλοι, ο καθένας με διαφορετική ατζέντα. Βασιλιάδες, πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών, με τα πλήθη των συμβούλων τους, συνωστίζονταν πλάι σε δημοσιογράφους και υποστηριχτές μιας εκατοντάδας υποθέσεων, από την αρμενική ανεξαρτησία ώς τα δικαιώματα της γυναίκας. Ο καθένας, εκείνη τη χρονιά, είχε να κάνει κάτι στο Παρίσι -ο Λόρενς της Αραβίας όπως και η βασίλισσα Μαρία της Ρουμανίας, ο Μέιναρντ Κέινς όπως κι ο Χο Τσι Μινχ, ο σιωνιστής ηγέτης Χαΐμ Βάτσμαν και ο πολωνός πιανίστας Ιγνάτιος Παντερέβσκι, ο Άρνολντ Τόινμπι αλλά κι ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ποτέ δεν είχε συμβεί κάτι παρόμοιο, ούτε έμελλε να ξανασυμβεί μέχρι σήμερα.

Για έξι ασυνήθιστους μήνες, η πόλη του φωτός στάθηκε η έδρα μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, καθώς οι ειρηνοποιοί εκκαθάριζαν χρεωκοπημένες αυτοκρατορίες και δημιουργούσαν νέες χώρες. Ώθησαν τη Ρωσία στο περιθώριο, αποξένωσαν την Κίνα και αψήφησαν τους Άραβες, πάλεψαν με τα προβλήματα του Κόσοβου και των Κούρδων, χειρίστηκαν τη δημιουργία μιας πατρίδας για τους Εβραίους. Τούτο το βιβλίο ζωντανεύει τις προσωπικότητες, τα ιδεώδη και τις προκαταλήψεις των ανθρώπων εκείνων που διαμόρφωσαν τους ειρηνευτικούς διακανονισμούς.

Βαρυσήμαντο έργο και, ταυτόχρονα, συναρπαστικό ανάγνωσμα, τούτο το βιβλίο μάς προσφέρει μια πολυεδρική εικόνα εκείνης της μοναδικής ιστορικής στιγμής, όταν αναδύθηκε ένα μεγάλο μέρος του σύγχρονου κόσμου -και πολλά από τα προβλήματα που εξακολουθούν, ακόμα και σήμερα, να τον βασανίζουν.