Όλιβ, ξανά

Το ΟΛΙΒ, ΞΑΝΑ παρακολουθεί την παράξενη, αντιφατική, αλλά βαθιά αξιαγάπητη Όλιβ Κίττριτζ, καθώς διανύει το δεύτερο μισό της ζωής της, να έρχεται σε επαφή με τις αλλαγές -άλλοτε ευπρόσδεκτες και άλλοτε όχι- στην ίδια της την ύπαρξη και στους γύρω της.
Αιχμηρή, είρων, μαχητική αλλά και απροκάλυπτα ειλικρινής, με βαθιά ενσυναίσθηση, η Όλιβ Κίττριτζ διαθέτει “μια καθηλωτική δύναμη ζωής” (San Francisco Chronicle). Το New Yorker έχει πει ότι η Ελίζαμπεθ Στράουτ “δίνει ζωή στο καθημερινό με εκπληκτική ένταση “, και ποτέ δεν το έχει κάνει πιο καθαρό απ’ ό,τι σε αυτές τις σελίδες, όπου η εμβληματική Όλιβ παλεύει να κατανοήσει όχι μόνο τον εαυτό της και τη ζωή της αλλά και τις ζωές των γύρω της, στην πόλη Κρόσμπυ του Μέην. Είτε πρόκειται για την έφηβη που συμφιλιώνεται με την απώλεια του πατέρα της, είτε για τη νεαρή γυναίκα που πρόκειται να γεννήσει στην πιο ακατάλληλη στιγμή, είτε για τη νοσοκόμα που εξομολογείται τον κρυφό της έρωτα από τα σχολικά χρόνια, είτε για τη δικηγόρο πού παλεύει με μια κληρονομιά που δεν θέλει να αποδεχτεί, η αξέχαστη και συναρπαστική Όλιβ, στο φθινόπωρο της ζωής της, θα συνεχίσει να μας ξαφνιάζει, να μας συγκινεί και να μας εμπνέει -σύμφωνα με τα λόγια της Στράουτ- “να σηκώσουμε το βάρος του μυστηρίου της ζωής με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη χάρη μπορούμε”.