Το έργο αυτό του Β. Ι. Λένιν γράφτηκε το 1915 και όπως μαρτυρά ο τίτλος του έχει ως θέμα του τα αίτια της χρεοκοπίας της Β΄Διεθνούς. Το 1914, όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, η ηγεσία της Β΄Διεθνούς πήρε το μέρος της αστικής τάξης και πρόδωσε το παγκόσμιο προλεταριάτο.
Ο Λένιν με εργαλείο την υλιστική διαλεκτική στην ιστορία βγάζει σημαντικά συμπεράσματα για το χαρακτήρα του πολέμου και τη στάση των κομμουνιστών απέναντι σε αυτόν. Κάνοντας έντονη κριτική στη στάση των οπορτουνιστών ηγετών της Β΄Διεθνούς, αναλύει τα αίτια της εμφάνισης του οπορτουνιστικού ρεύματος στους κόλπους της εργατικής τάξης και το χαρακτηρίζει ως πολιτικό απόσπασμα της αστικής τάξης μέσα στο εργατικό κίνημα.
Μέσα από τις στάχτες του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου η ανθρωπότητα πέρασε σε μια νέα ιστορική κατάσταση. «Η ιμπεριαλιστική εποχή δε συμβιβάζεται με τη συνύπαρξη μέσα σ’ ένα και το ίδιο κόμμα των πρωτοπόρων του επαναστατικού προλεταριάτου και της μισομικροαστικής αριστοκρατίας της εργατικής τάξης…»
Στην εποχή μας, εποχή ιμπεριαλιστικών πολέμων αλλά κυρίως εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, η μελέτη του βιβλίου μας οδηγεί στο να καταλάβουμε ότι το μέτωπο στον οπορτουνισμό πρέπει να είναι συνεχές και αδιάλλακτο από τους κομμουνιστές.
