Peggy Guggenheim

Η Peggy Guggenheim -πολυεκατομμυριούχος, θρυλική ερωμένη, σαδομαζοχίστρια, φρικτή μητέρα- έγινε γνωστή τόσο για την περιπετειώδη ερωτική της ζωή όσο και για την ισόβια αφοσίωσή της στη μοντέρνα τέχνη. Αυτήν ακριβώς την διάσταση της πολύπλευρης προσωπικότητάς της εξερευνά ο δημοσιογράφος και ερευνητής Anton Gill με ειλικρίνεια, ευαισθησία και γλαφυρότητα. Μετά το θάνατο του πατέρα της στο ναυάγιο του Τιτανικού όταν ήταν μόλις 14 ετών, η Peggy Guggenheim εξελίχθηκε σε μια μοναχική, επαναστατημένη νεαρή, με οδυνηρή αυτοσυνείδηση της κάθε άλλο παρά ιδανικής εμφάνισής της. Σφραγισμένη για όλη της τη ζωή από μια ιδιαίτερα χαμηλή αυτοεκτίμηση, η πολυεκατομμυριούχος Πέγκυ θα γίνει μια φανατική αναγνώστρια χωρίς ποτέ να φοιτήσει σε κολέγιο, θα αναζητήσει την επιβεβαίωση σε άνδρες που δεν την αγαπούσαν αλλά ήταν πρόθυμοι να ξοδέψουν τα χρήματά της και θα διεκδικήσει πεισματικά το δικαίωμα της γυναίκας να διαμορφώνει μόνη το πεπρωμένο της. Ο Gill καταγράφει υπομονετικά τις συγκρούσεις των δύο βίαιων γάμων της (ο ένας με τον Μαξ Ερνστ) την παρορμητική πολυγαμία της (ανάμεσα στους εραστές της συγκαταλέγονται ο Samuel Beckett, ο Yves Tanguy και ο Roland Penrose) την χρεοκοπία της ως μητέρας, τις διαρκείς περιπλανήσεις της ανά την Ευρώπη και, τέλος, σχεδόν με ανακούφιση, συγκεντρώνεται στο καλλιτεχνικό της όραμα, την γενναιοδωρία με την οποία υποστήριξε συγγραφείς και ζωγράφους της πρωτοπορίας, την τεράστια επιρροή της ως γκαλερίστας και συλλέκτριας. Από την πρώτη της γκαλερί στο Λονδίνο το 1930 ως τη δημιουργία του φερώνυμου ιδρύματος στη Βενετία και από εκεί στη Νέα Υόρκη, όπου θα παίξει σημαντικό ρόλο στην άνθιση του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, η Guggenheim χρησιμοποιώντας την τέχνη για να υπεραναπληρώσει προσωπικές ματαιώσεις και διαψεύσεις, κατάφερε να γίνει μια εμβληματική μορφή της. Παρά την χαώδη και δυστυχισμένη της ζωή, σε μια εποχή δύσκολη, σκιασμένη από τον φασισμό, τον αντισημιτισμό και τον σεξισμό, η Guggenheim -πληθωρική και τολμηρή, μαγνήτης για τα σκανδαλοθηρικά έντυπα και υπέρμαχος της καλλιτεχνικής ελευθερίας – έδωσε στα καλλιτεχνικά κινήματα μιαν ανεκτίμητη ώθηση και σφράγισε τον πολιτισμό του 20ού αιώνα.